Rewolucja Francuska i dojście do władzy Napoleona

Była bardzo sroga zima. We Francji ludzie zaczynali głodować. (Rodziło się także bardzo dużo dzieci...).
(Podział kraju był następujący:
- 1% - szlachta
- 99%- reszta społeczeństwa- ludzie pracujący na szlachtę)
We Francji rządził wówczas Ludwik XVI  i jego żona, Maria Antonina (właściwie Maria Antonina Josefa Johanna von Osterreich).

Ludwik postanowił pomóc Francji wyzwolić się spod panowania brytyjskiego (z dwóch powodów: Anglia i Francja nigdy się nie lubiły, a Francja liczyła także na ziemie w zamian za pomoc). Z tej racji potrzebował pieniędzy. Skarbiec królewski był pusty, bo Maria Antonina wydawała więcej, niż dwór zarabiał. Uwielbiała się ona m.in. bawić w pasterkę. Kazała wybudować sobie szałas (mały pałacyk koło Wersalu), stroje pasterskie (za jeden z nich można było kupić wieś). Także owieczki były wyprane i wyperfumowane. Dlatego została ona oskarżona o krach finansowy ówczesnej Francji. Przypisuje się jej także powiedzenie (którego nigdy nie wypowiedziała): podobno, gdy poinformowano ją o głodujących dzieciach, stwierdziła: "Jak nie mają chleba, to niech jedzą ciasteczka".

Tak więc w 1789 Ludwik XVI zwołuje Stany Generalne, aby podnieść podatki.Stany Generalne to obrady wszystkich trzech warstw społecznych. Król nie chciał, aby wszystkie warstwy obradowały w jednym miejscu (mogłaby to być przyczyna konfliktów). Stany się na to nie zgodziły. Wtedy Ludwik rozwiązał Stany Generalne i rozpoczęła się Rewolucja Francuska.


14VII1789 zdobyto arsenał, a następnie Bastylię (więzienie polityczne). W tym czasie w Bastylii znajdowała się jedna osoba umysłowo chora, matka z dzickiem, syn markiza, który postanowił, że jego syna pobyt w więzieniu czegoś nauczy i nie będzie on dalej trwonił majątku ojca, a także filozofowie, pisarz i szaleńcy.


Uchwalona zostaje:

DEKLARACJA PRAW CZŁOWIEKA I OBYWATELA
napisana przez markiza Marię Josefa La Fayette

Głosiła ona:

-wolność osobistą

-równość wszystkich obywateli

-wolność wyznania, myśli, słowa i druku

-zwierzchnią władzę narodu w państwie

-trójpodział władzy

-nienaruszalność własności prywatnej

Rewolucja łamała zasady deklaracji, którą sama uchwaliła.

Rewolucjoniści żądali "zwrotu" swoich obywateli z Austrii, gdzie ci uciekli przed prześladowaniami (duchowieństwo i szlachtę wieszano, podpalano im domy, "nie za ładnie" postępowano z kobietami).

3IX1971 - uchwalenie konstytucji, opartej na trójpodziale władzy Monteskiusza (władza ustawodawcza: Zgromadzenie Prawodawcze- legislatywa - (lex legis -prawo np. dura lex sed lex), władza wykonawcza-król i ministrowie i sądownicza- niezawisła.

14IX1971- król podpisuje konstytucję.

Na początku 1972 Francja rozpoczyna wojnę z Austrią i uchwala ustawę "Ojczyzna w niebezpieczeństwie". W każdym państwie istnieje obowiązek stawienia się do obrony kraju. W pierwszej bitwie wojska francuskie (zbieranina chłopów i mieszczan) uciekły z pola bitwy.
Wtedy Austria i Prusy orzekły: "Jeżeli chociaż włos spadnie z głowy królowi i jego żonie, z Paryża nie pozostanie kamień na kamieniu". Francja jest przerażona do czasu bitwy pod Valmy (20IX 1792), podczas której zasłynął dowódca z Korsyki ( który wcale nie czuł się Francuzem), Napoleon Bonaparte, który wpadł na pomysł zastosowania krzyżowego ognia artyleryjskiego, zadawał większe straty przeciwnikowi.

W międzyczasie, we Francji toczy się gra polityczna. 22IX proklamowano powstanie Republiki Francuskiej i obalono monarchię. Król Ludwik z dynastii Kapetyngów staje się zwykłym obywatelem, Ludwikiem Kapet.

21I1973 obywatel Kapet zostaje stracony na gilotynie (w październiku to samo dzieje się z Marią Antoniną).

Na czele wielkiego terroru staje Radykalne Ugrupowanie Jakobinów (nazwa pochodzi od paryskiego kościoła św. Jakuba na ulicy... św. Jakuba, w którym się początkowo spotykali. Następnie, kościół ten został przez nich spalony). Na ich czele staje wariat Maksymilian Robespierre. Od tej pory można było donieść na każdego, że jest "wrogiem rewolucji", a ten zostawał stracony. Robespierre zaczął nawet wieszać swoich przyjaciół. Dlatego odsunięto go od władzy.

DOJŚCIE DO WŁADZY NAPOLEONA BONAPARTE

Napoleon pochodził z Korsyki. Z początku nie uważał się za Francuza i chciał wywalczyć niepodległość dla swojej wyspy (była ona pod panowaniem francuskim).W tym celu wstąpił do szkoły wojskowej, a następnie do wojska francuskiego, w którym chciał wywołać rewolucję, aby zbuntowało się ono przeciwko królowi, jednak potem zmienił zdanie.

Podczas rewolucji zasłynął m.in.:

-zastosowaniem ognia krzyżowego

-stłumieniem zamachu rojalistycznego w Paryżu (XI1795)

-z dowództwa Kampanią Francuską we Włoszech (które podbił), a chłopów włoskich zmusił, aby wyruszyli z nim na Wiedeń. Jednak Napoleonowi nie udało się zdobyć miasta.

1798-zbrojna wyprawa do Egiptu, zwycięstwo pod piramidami. Napoleon oprócz wojska, wziął ze sobą kilka statków naukowców. Dzięki jego wyprawie, możemy dzisiaj podziwiać kulturę Egiptu, bo gdyby nie on, zabytki te dawno zostałyby zniszczone. W dodatku przyczynił się on do zainteresowania archeologią

9-10 XI (wg Kalendarza Rewolucji Francuskiej, osiemnasty brumaire'a) zamach stanu i obalenie Dyrektoriatu (nazwa rządu po śmierci Robes-Pierre'a). Napoleon sam przejął władzę jako pierwszy konsul ("sprawujący władzę w imieniu ludu",którego nigdy się o zdanie nie zapytał). Tym konsulem miał być przez 10 lat.